Waardering: 7.6pogingen iets van het leven
Aantal pagina’s: 328

Eindelijk heb ik weer eens wat tijd gevonden om een boek uit te lezen en om een nieuwe blog te schrijven. Ik heb dan ook lang over dit boek gedaan, dat komt denk ik omdat je het makkelijk weg kunt leggen (en omdat ik gewoonweg geen tijd had). Het is geen spannend boek of een boek met veel verschillende karakters. Hendrik is en blijft in een bejaardentehuis met grotendeels dezelfde mensen om zich heen. Je kunt dus, na een maandje niet te hebben gelezen (zoals ik), heel makkelijk weer in het verhaal zitten.

Hendrik Groen besluit om vanaf 1 januari 2013 een jaar lang een dagboek bij te houden over zijn/het leven in een bejaardentehuis. Hij omschrijft niet alleen wat hij doet in het dagelijks leven maar ook over hoe er met bejaarden wordt omgegaan in een tehuis en er komen verschillende nieuwsonderwerpen langs welke in 2013 hebben plaatsgevonden. Hendrik vindt zijn leventje maar saai en een aantal buren van hem ook. Daarom besluiten ze een besloten clubje op te richten met de naam; ‘Oud maar niet dood’. Om de zoveel weken trekken zij er samen op uit en zo krijgt Hendrik met een aantal mensen een steeds hechtere band. Als je allemaal al zo oud bent kan zo’n band echter ook verdriet met zich meebrengen…

Ik heb heel veel positieve verhalen gehoord en positieve recensies gelezen over dit boek. Natuurlijk is het weer eens iets heel anders. Een verhaal over het leven in een bejaardentehuis op zich is al uniek maar dan is het ook nog eens geschreven door iemand in het bejaardentehuis en in de vorm van een dagboek. We gaan er in ieder geval vanuit dat de schrijver daadwerkelijk oud is en in een bejaardentehuis woont want de identiteit van Hendrik Groen is nooit naar buiten gebracht. Ik vind het erg goed geschreven met de juiste humor en onderliggende boodschappen. Toch geef ik het niet een heel hoog cijfer omdat ik het wel erg makkelijk weg kon leggen en het soms erg veel van hetzelfde is. Maar als je eenmaal bejaard bent zal er ook wel erg veel van hetzelfde zijn… Hendrik laat echter zien dat je er soms ook echt nog iets van kunt maken en dat vrienden, tot aan de dood, heel erg belangrijk zijn. Zeker de moeite waard om te lezen, al is het even tussendoor of een boek voor erbij.
Er is ook al een tweede boek verschenen: ‘Zolang er leven is’. Deze zal vast en zeker nog voorbijkomen in een latere blog.


Achterkant van het boek

Hendrik Groen mag dan oud zijn, hij is nog lang niet dood en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde? In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Op de laatste dag van het jaar zal het nog moeilijk zijn om afscheid nemen van dit charmante personage…

Inmiddels zijn de filmrechten van Poging iets van het leven te maken verkocht, en zal er een dramaserie gemaakt worden van het geheime dagboek van Hendrik Groen.

1 reactie op Pogingen iets van het leven te maken – Hendrik Groen

  1. Prima recensie. Gezien de andere recensies die opvallend positief zijn wel het proberen waard denk ik. Een soort cursus “pensioen in zicht”. En opvallend actueel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.