Categorie: Recensies

De celestijnse belofte – James Redfield

Eye opener maar iets té spiritueelcelest

Waardering: 7.0
Aantal pagina’s: 240

Ik kreeg dit boek een aantal weken geleden in mijn handen gedrukt door mij moeder. Er zijn de laatste tijd zoveel dingen veranderd in mijn leven en zij vertelde mij dat dit voor deze periode wel eens een goed boek voor mij zou zijn om te lezen. Al is het boek soms wat zweverig er staan echt wel een aantal punten in waardoor ik anders ben gaan denken over bepaalde dingen.

Er wordt een oud manuscript gevonden in de Oerwouden van Peru dat verteld over de uiteindelijke bepaling en het doel van de mensheid, en dit wordt beschreven in 9 verschillende inzichten. Een Amerikaan wordt door een vriendin op de hoogte gesteld van het bestaan hiervan en hij besluit af te reizen naar Peru om hier meer over te weten te komen. Al snel komt hij allerlei verschillende mensen tegen die ook met het Manuscript bezig zijn en reist hij af door een groot deel van Peru om de inzichten onder ogen te komen. Maar uiteraard is er ook een groep die tegen het Manuscprit is, zij vinden dat deze de essentie en boodschappen van God en Jezus tegenspreekt. Er ontstaat daardoor een oorlog tussen deze 2 groepen. De tegenstanders willen het Manuscript (en in het bijzonder het 9e inzicht) zelfs vernietigen.
Het Manuscript bestaat uit de volgende 9 inzichten:

  1. Word je bewust van het toeval/de omstandigheden in iemands leven of bestaan.
  2. Ervaar een hoog begrip voor de wereldgeschiedenis en menselijke ontwikkeling.
  3. Word je er bewust van dat alle levende wezens een enorm energieveld bezitten (aura).
  4. Word je er bewust van dat sommige mensen andere mensen hun energie afnemen, waarmee een conflict gecreëerd kan worden.
  5. Realiseer je dat controle en dominantie jou en anderen niet helpt.
  6. Word je er bewust van dat je een droom hebt en een bestemming om te vervullen.
  7. Word je er bewust van dat vele van je gedachten en acties begeleid worden.
  8. Realiseer je dat sommige mensen het antwoord hebben dat je zoekt.
  9. Het kunnen begrijpen dat de mensheid op reis is naar het kunnen leven in harmonie met elkaar en de natuur, en dat de wereld zich ontwikkelt over 1000 jaar tot een paradijs.

Het boek is een tijdlang echt een hele grote hype geweest en in 34 verschillende talen uitgebracht, er is zelfs een film van gemaakt welke ik ongetwijfeld nog een keer wil zien.
Ik ben het afgelopen jaar zelf nog in Peru geweest en mede daarom was het erg leuk om te lezen omdat ik veel erin herkende.
Het boek was voor mij vaak wel net iets te zweverig, mede omdat het ook veel over God e.d. gaat en ik niet gelovig ben. Maar in sommige stukken kon ik me wel goed vinden en ben ik ook echt anders gaan denken. In het speciaal het 1e, 4e, 6e en 8e inzicht. Ik denk namelijk de laatste tijd echt dat in vele gevallen toeval niet bestaat en dan heb ik het vooral over het ontmoeten van mensen. De laatste tijd is mijn leven zo erg veranderd en eigenlijk allemaal doordat ik op een bepaald moment op een bepaalde plek was en een andere persoon ook. Ik kan als voorbeeld geven dat ik in oktober 1 keer met een meisje heb gewerkt, haar daarna nooit meer heb gezien maar ze wel aan me dacht toen zij vervangen moest worden op haar werk omdat ze zelf een nieuwe baan had. Hierdoor heb ik nu een baan en die had ik op dat moment ook echt heel hard nodig. Meestal is het zo dat je elkaar op dat moment nodig hebt en ik denk echt dat dat in vele gevallen toevallig lijkt maar dat het eigenlijk gewoon echt zo moest zijn.
Ik geloof ook dat je energie kan krijgen van mensen en zij van jou en je het voelt wanneer dit niet meer gelijk is. Het moet namelijk niet zo zijn dat jij alleen maar energie geeft en de ander ontvangt zonder dat je er iets voor terug, vooral in liefdesrelaties.

Ik denk dat iedereen zich wel in dit boek kan vinden op wat voor manier dan ook. Het hele verhaal om het manuscript heen is op zich wel spannend maar als er alleen een uitleg was geweest over de inzichten was het voor mij ook genoeg geweest. De hoofdrolspeler komt namelijk ”toevallig” alleen maar mensen tegen in heel Peru die ook opzoek zijn naar het Manuscript. Ik had het leuker gevonden als de inzichten ook wat meer gebaseerd waren op zijn persoonlijke leven.
Het is voor mij in ieder geval goed geweest dit boek nu te lezen, maar dat je zoveel energie in je op kan nemen dat je de poort naar de hemel kunt zien gaat mij nou net weer even wat te ver…


Achterkant van het boek

De o.a. DE CELESTIJNSE BELOFTE beschrijft (De zoektocht naar een manuscript dat diep in het regenwoud van Peru ligt te wachten op ontdekking. Onmiskenbaar bevat het manuscript een schat aan wijsheid, maar er zijn mensen die verspreiding van deze kennis willen tegenhouden. De hoofdpersoon wordt in zijn zoektocht dan ook tegengewerkt door vertegenwoordigers van het gezag, die afbrokkeling van hun macht vrezen wanneer de inzichten uit het geschrift zouden worden ontsluierd. Ondanks het steeds weer dreigende gevaar wordt de tocht voortgezet en geeft het Manuscript zijn uitzonderlijke geheimen één voor een prijs – aan de hoofdpersoon, maar ook aan de lezer.

De Rijstmoeder – Rani Manicka

rijstmoeder

Treurig maar o zo mooi

Waardering: 10
Aantal pagina’s: 474

Al is het al een aantal jaar geleden en heb ik al weer vele boeken voor en na gelezen, nog kan ik uit volle borst zeggen: mooiste, indrukwekkendste en beste boek dat ik ooit heb gelezen; dus uiteraard kan De Rijstmoeder niet ontbreken op mijn blog! Ik heb dit boek gelezen tijdens een vakantie en kon er echt niet meer in stoppen, ik wil het ook zeker nog een keer lezen.

Het boek gaat over een familiegeschiedenis dat zich afspeelt in Maleisië en dat wel 4 generaties lang. Het begint met een uithuwelijking van Lakshmi, op haar 14e, waardoor ze wordt gedwongen afscheid te nemen van haar huis en mee te gaan met een (veel oudere) man. Ze dacht dat deze rijk was maar dit bleek even anders te lopen en ze komt aan in een treurig hutje. Het is dan te laat om nog terug te gaan en in de jaren die volgen baart ze 6 kinderen, werkt ze hard en probeert er het beste van te maken. Maar dan komt de oorlog… Hoe de gebeurtenissen daarover worden beschreven zijn schokkend. Je wilt heel graag weten hoe het verhaal verder gaat met deze familie dat vanuit meerdere personen wordt omschreven. Je raakt aan alle personages gehecht en ze hebben ook daadwerkelijk allemaal hun eigen manier van praten. Je wilt weten hoe dit afloopt en eerder stop je niet…

Ik heb nog nooit zoveel woede en machteloosheid gevoeld tijdens het lezen van een boek en het heeft me dan ook echt gepakt. Het was Rani Manicka haar eerste boek en dat vind ik ongelooflijk knap. Alles is zo goed beschreven waardoor je niet alleen alles voor je ziet wat ze omschrijft maar ook ontzettend meeleeft met de personages.
Als er een minpuntje moet zijn, is dat dat je de eerste bladzijdes even moet doorzetten om verder te lezen maar daarna ga je nooit spijt krijgen. Bereid je voor op een mooi en emotioneel boek waar je niet meer in kunt stoppen.


Achterkant van het boek

Een dramatische familiegeschiedenis die vier generaties bestrijkt in het exotische Maleisië.
Toen ik een kind was, had ik medelijden met mijn grootmoeder. Zij was ernstig ziek en zat vaak droevig op een stoel bij de deur van haar houten huisje naar de wereld te kijken. Mijn moeder zei altijd: ‘De tijgerin heeft haar tanden verloren’. ‘De Rijstmoeder is mijn manier om mijn grootmoeder opnieuw tot leven te wekken en haar terug te brengen naar de tijd toen zij nog trots en sterk was’.

Villa Triste – Lucretia Grindle

Non-stop spannend en mooi 9200000002310836_1

Waardering: 8.8
Aantal pagina’s:
480

Nu ik de Nachtegaal aan het lezen ben van Kristin Hannah deed dat me denken aan dit boek, dat ik een paar jaar terug gelezen heb. Mijn oma geeft me eens in het jaar haar gelezen boeken en dit was er 1 van. Hij stond ook al een tijdje in m’n kast voor ik het besloot het te lezen maar wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan!

Het boek begint in het verleden waarbij je kennis maakt met Caterina en Isabella, daarna ga je naar het heden wat ik eerst even verwarrend vond (mede omdat ik nooit de achterkant van een boek lees en dus niet wist dat dit ging komen). In het heden is een moord gepleegd op een oude verzetsheld. De inspecteur voor deze moord (Pallioti) vindt op het plaats delict het dagboek van Caterina dat dateert uit 1943. Vanaf het moment dat de inspecteur het dagboek gaat lezen verspringt het boek telkens tussen heden en verleden. Vooral Pallioti is een heel leuk karakter en je proeft, mede door hem, de Italiaanse sfeer. De moord blijkt natuurlijk uiteindelijk alles met het verleden te maken te hebben maar de vragen waarom, wie en hoe blijven heel lang onbeantwoord. Het einde is spannend en verrassend maar ook jammer want dat betekend dat dit mooie en meespelende verhaal tot een einde is gekomen.

Ik moet zeggen dat ik in het begin even moeite had om in het verhaal te komen en echt een ”band” kreeg met de verschillende karakters maar dat is uiteindelijk allemaal meer dan goed gekomen. Beide verhalen (heden en verleden) zijn op een gegeven moment vreselijk spannend, vallen op hun plaats en verwerven zich steeds meer met elkaar. Ik kon niet meer stoppen en het was voor mij een boek waarvoor ik tot laat opbleef ondanks mijn vroege wekker de volgende dag. Het heeft me ook weer een stukje Italiaanse geschiedenis bijgebracht tijdens de 2e wereldoorlog.


Achterkant van het boek

Tijdens de Tweede Wereldoorlog worden de zusjes Caterina en Isabella Cammaccio gedwongen de moeilijkste beslissingen van hun leven te nemen waarvan de consequenties nog jarenlang zullen doorwerken. Veertig jaar later moet Alessandro Pallioti een merkwaardige moordzaak op een oude man oplossen. De vermoorde man blijkt een held voor de verzetsleden van de Tweede Wereldoorlog te zijn geweest. Hij is doodgeschoten en er is zout in zijn mond gepropt. Hoe meer Pallioti zich in de zaak verdiept, des te meer komt de geest van de oorlog tot leven. Als hij het dagboek van Caterina tussen het bewijsmateriaal vindt, wordt een ontstellende geschiedenis van het verzet en het leven van twee zussen opgerakeld.

Kom hier dat ik u kus – Griet op de Beeck

kom hier dat ik u kus

Eerlijk en vol mooie woorden

Waardering: 8.4
Aantal pagina’s: 336

Ik heb lang gedaan over dit boek. Niet alleen door de vakantie maar ook door de achtbaan waarin ik ben beland sinds ik terug ben, was het voor mij moeilijk me op een boek te concentreren. Door het boek zelf kwam het niet perse al had ik met het middenstuk wel een beetje moeite. Ik heb het vandaag uitgelezen en ben verdronken in de mooie woorden die vooral op het einde op papier zijn gezet.

Het verhaal gaat over Mona haar leven dat tijdens 3 verschillende leeftijden wordt verteld. Het gaat over de keuzes die zij in het leven maakt en de mensen om haar heen die daarin (zonder het zelf te beseffen) een grote invloed hebben. Het gaat over de banden die zij met haar familieleden, collega’s en vriend heeft maar naar mijn idee ging het vooral over de band die zij had met haar vader. Ik vond de ontwikkeling van deze relatie heel mooi om te lezen, boodschap: het is nooit te laat. Mona had namelijk nooit perse een goede band met haar vader, maar naarmate ze ouder worden komen ze samen tot een bepaald level waarin alles goed is, of ze nu praten of stil naast elkaar zitten. Het beeld van haar vader veranderd positief ondanks de, op dat moment, negatieve situatie. ”Nu heb ik een man ontdekt die ik altijd op deze manier had willen kennen, die niet wist hoe te leven.”
Als Mona aan het einde gaat nadenken over haar vaders leven (zij is op dat moment 35) komt ze erachter dat ze wil doen wat hij nooit heeft gekund. Andere keuzes en wachten hadden hem waarschijnlijk meer geluk gebracht. Mona neemt dan zonder om te kijken bepaalde beslissingen en kiest voor zichzelf. Deze alinea wil ik graag nog even met jullie delen:

”Ik wil eindelijk worden wie ik ben en niet wie ik dacht dat anderen wilden dat ik was. Ik wil mezelf nooit meer ergens achterlaten. Ik zie voor mijn ogen al wat was en droom ik al wat nog kan komen en dat is zoveel. Ik wil redden wat er te redden valt, mezelf bijvoorbeeld, ik wil weten wat ik waard ben, kiezen voor wat klopt en goed is, geloven dat dat mag.
Ik denk: dat is het, ik wil durven eindelijk. Ja.”

Dit was ook weer een boek waarbij ik aan de schrijfstijl moest wennen omdat er lange opsommingen in staan en het een Belgisch boek is dat vol staat met Ge, Gij en U (zelfs wanneer er tegen kleine kinderen wordt gesproken). Waar het begin ”leuk” en het einde heel erg ontroerend is, is het middenstuk net iets te sloom naar mijn mening. Verder was het gewoon een heel mooi boek en ik denk dat iedereen zich er ergens wel in kan vinden door de vele verschillende relaties die Mona met de mensen om haar heen heeft.


Achterkant van het boek

Kom hier dat ik u kus is een roman over Mona, als kind, als vierentwintigjarige, en als vijfendertigjarige. Een verhaal over waarom we worden wie we zijn, geschreven met humor, scherpte en veel schaamteloze eerlijkheid. Over ouders en kinderen. Over kapotte mensen en hoe zij ongewild anderen ook kapotmaken. Over waar verantwoordelijkheid eindigt en schuld begint. Over geheimen en eenzaamheid. Over ziekte en zwijgen. Over de gevaren van sterk zijn. Over vergeten en niet kunnen vergeten. Over jezelf durven redden. En natuurlijk ook nog over de liefde. Omdat dat alles is wat we hebben, of toch bijna.

Kamer – Emma Donoghue

Onvergetelijk en heftigroom

Waardering: 8.2
Aantal pagina’s: 333

Na 3 weken genieten in Thailand ben ik weer terug in het stormachtige Nederland. Het wordt dus ook wel weer eens tijd voor een nieuw bericht op m’n blog!
In het vliegtuig onderweg naar huis heb ik de film ”Room” gekeken welke gebaseerd is op een boek dat ik een tijdje terug heb gelezen. Het is een aangrijpend verhaal en de verfilming is erg goed gedaan met zelfs een Oscarnominatie voor beste vrouwelijke hoofdrol.

In Kamer verteld Jack zijn verhaal vanaf de dag dat hij 5 jaar wordt. Hij leeft met zijn moeder, Lamp, Kleed, Bed, Kast, Deur, Thermostaat, Schommelstoel enz. in Kamer. Jack is geboren in Kamer en er nog nooit uit geweest, hij krijgt zelfs nog borstvoeding. Het enige daglicht komt van Dakraam en de kamer waarin hij woont met zijn moeder is niet groter dan 11 m2. Deur kan niet open, alleen Old Nick kan dat. Hij komt soms ‘s avonds en dan moet Jack in Kast en telt hij het aantal keren dat Bed kraakt.
Jack mag vaak naar TV kijken, zijn grootste vrienden zijn Dora en Bob de Bouwer maar zijn moeder neemt ook vaak de tijd om Jack te leren lezen en schrijven en sterk te laten worden door veel te bewegen. Sommige dagen ligt zijn moeder echter alleen maar in bed en moet Jack zichzelf vermaken.
Jack weet op het begin niks van de wereld buiten Kamer, dit heeft zijn moeder hem nooit verteld om hem in bescherming te nemen. Maar op een dag besluit ze dit toch te doen omdat ze wil proberen te ontsnappen.

Het is echt bizar hoe goed Emma Donoghue zich heeft in kunnen leven in een jongetje dat nog nooit buiten is geweest. Ook na de ontsnapping heeft ze een realistisch beeld gegeven van hoe het zou gaan voor niet alleen Jack maar ook voor de moeder.
Aan de schrijfstijl moest ik erg wennen maar ik denk dat iedereen daar last van heeft. De ontsnapping had net even wat eerder mogen komen maar het is echt een verhaal waar je veel emoties bij zult voelen en dat je niet zo snel meer vergeet. De film is ook zeker een aanrader!


Achterkant van het boek

Het is Jacks verjaardag, hij wordt al vijf. Jack leeft met Mam in Kamer, waarvan de deur op slot zit. Kamer heeft alleen een dakraam en is elf vierkante meter groot. Jack is dol op televisie kijken; Dora de Explorer is zijn vriendin, maar hij weet dat wat hij op televisie ziet niet echt is. Alleen hijzelf is echt, en Mam, en de dingen in Kamer. En Ouwe Nick die ‘s nachts vaak komt. Dan zit Jack in de kast en kraakt het bed. Op een dag vertelt Mam hem dat er buiten Kamer ook een echte wereld is. Een wereld waarmee Jack na hun ontsnapping zal kennismaken.

Lieveling – Kim van Kooten

Triest met een humoristisch tintjelieveling-kim-van-kooten

Waardering: 9
Aantal pagina’s: 224

Ik lig nu even heerlijk bij de airco te schrijven over dit heftige maar ondertussen ook grappige boek. Ik ben begonnen met het lezen tijdens de vliegreis en kon gelijk niet meer stoppen. Omdat ik meteen al zo vaak stukjes eruit ging voorlezen aan mijn vriendin (waarmee ik nu naar Thailand ben) en zij het ook heel leuk vond, heb ik uiteindelijk dit hele boekje aan haar voorgelezen. We deelden samen de verdrietige stukjes maar om de moeder en oma van Puck kwamen we soms niet meer bij van het lachen.

Lieveling is gebaseerd op het verhaal van Pauline Barendregt en wordt verteld vanuit het oogpunt van Puck, van haar 5e tot haar 14e levensjaar. Na 20 pagina’s wordt het al duidelijk dat haar stiefvader niet helemaal pluis is, hij vindt Puck namelijk veel leuker dan haar moeder. Je leest hoe Puck denkt, echt als een kind, ze vindt alles wel raar maar ziet er nog niet veel kwaad in. Hoe ouder ze wordt hoe meer ze zich realiseert dat het niet klopt maar dan kan ze maar moeilijk terug. Het verhaal is triest maar Kim van Kooten is het toch gelukt om er een luchtig en hilarisch tintje aan te geven met de plat Rotterdamse zwakbegaafde moeder en oma van Puck.

Het is een boek dat je in 2 dagen uit kan lezen en daarin veel verschillende emoties zult ervaren. Je leest het met een lach en een traan. De laatste 30 bladzijden zijn soms wat vaag en je moet er na de laatste bladzijde een eigen invulling aan geven maar verder is het goed geschreven. Ik vind het een erg knappe prestatie en raad het zeker aan.
Nu is het weer tijd voor het strand om een klap te maken. En tijd voor een nieuw boek!


Achterkant van het boek

In Lieveling, gebaseerd op het verhaal van Pauline Barendregt, geeft Kim van Kooten een stem aan het meisje Puck, dat samen met haar moeder naar ome Meneer in een grote villa verhuisd. Het lijkt een droom: ome Meneer overlaadt haar met cadeaus, wast drie keer per week Puck’s haren en samen maken ze lange tochten in zijn grote auto. Maar schijn bedriegt, want ome Meneer kan zijn handen niet thuis houden…

De Cirkel – Dave Eggers

Verontrustend met een harde kerncirkel

Waardering: 7.7
Aantal pagina’s: 344

Dit boek wilde ik al een hele tijd lezen nadat ik het in ”De wereld draait door” had gezien en het werd gekozen tot boek van de maand. Wat als social media de wereld over zou nemen en alles transparant zou worden. Dat is waar De cirkel over gaat.
Alles openbaar maken is een eng idee en dit boek heeft me dan ook een aantal keer de kriebels gegeven.

Het begint erg leuk en positief, het bedrijf (waar het allemaal om draait) en het hoofdpersonage (Mae) worden gelijk duidelijk voorgesteld waardoor je er meteen helemaal in zit. Alles lijkt zo geweldig in het begin en ik kreeg er zelfs een beetje een Harry Potter gevoel bij; een nieuw soort wereld waar je graag bij wilt horen maar je weet dat er iets staat te gebeuren dat niet zo rooskleurig is.
Mae is een ”newbie” in het bedrijf maar is natuurlijk meteen al een uitblinker, ze krijgt steeds meer verantwoordelijkheden want ze moet niet alleen met haar werk bezig zijn maar ook haar sociale contacten intensief onderhouden behoort tot de taken.
Je moet wel wat inlevingsvermogen hebben bij dit boek omdat er soms zó overdreven wordt gereageerd dat het een beetje gaat irriteren. Bij Mae gaat het ook allemaal iets te snel; ze komt over als iemand die houdt van haar vrijheid en van haar familie maar er komt een punt in het boek waar ze daar, naar mijn mening, te gemakkelijk afstand van doet.

Ik ging snel door het boek heen, er zijn ook maar drie hoofdstukken waardoor je bijna wordt gedwongen verder te lezen. Ik had soms wel wat moeite met de langdradige omschrijvingen die voorkomen en de humor die wat kinderlijk is.
Eggers brengt met dit boek een zeer duidelijke en verontrustende boodschap over dat je echt aan het denken zet omdat het zo dichtbij de werkelijkheid komt. Het einde is dan ook schokkend.


Achterkant van het boek

Mae Holland kan haar geluk niet op als ze wordt aangenomen bij de Cirkel, het machtigste internetbedrijf ter wereld. De persoonlijke e-mails van de gebruikers, hun sociale media, betalingsverkeer en aankopen zijn met elkaar verbonden door een universeel besturingsprogramma. Het resultaat: iedereen heeft slechts één online identiteit. Een nieuw tijdperk van openheid en gemeenschapszin is aangebroken.

Stoner – John Williams

Emotioneel maar doelloosstoner

Waardering: 7.0
Aantal pagina’s: 304

Stoner is één van de opnieuw uitgebrachte boeken van John Williams die in 1994 overleed. Stoner is daarvan de eerste en heeft deze keer wel het grote publiek gehaald. Ik las dit boek op aanraden van een kennis, die mij ervan overtuigde dat het boek niet oubollig is. Na 100 bladzijden begon het me aan te grijpen en vanaf toen kon ik niet meer stoppen met lezen, je krijgt er een bepaald gevoel bij en leeft sterk mee met het hoofdpersonage.

Het verhaal gaat over het leven van William Stoner van begin tot eind, en dan hebben we het over een leven dat eigenlijk totaal niet boeiend is. Het verhaal speelt zich af vanaf eind 19e eeuw wanneer Stoner wordt geboren op het platteland. Stoner is best een intelligente man maar kiest er uiteindelijk voor om Engelse letterkunde te gaan studeren en gaat na zijn studie gelijk lesgeven op diezelfde universiteit. Hierdoor gaat hij voor de veilige keuze en blijft hij op 1 plek hangen. Zijn huwelijk begint vrij rooskleurig maar dat is niet van lange duur. Je gunt Stoner zoveel meer maar alles in zijn leven faalt op een bepaalde manier en hij blinkt nergens in uit.
Aan het einde van het boek moest ik wel even een traantje wegpinken want dan komt het hele verhaal op z’n plaats en geeft het je een hartverscheurend gevoel omdat hij zoveel meer had kunnen bereiken met zijn leven.

Ondanks dat het boek mij (voordat ik het ging lezen) niet perse aansprak ben ik blij het gelezen te hebben. Het is indrukwekkend geschreven maar ik vind wel dat het meer is weggelegd voor de wat oudere generatie.
Je moet het boek in een rap tempo lezen anders zul je, denk ik, niet het gevoel erbij krijgen dat de bedoeling was van John Williams en ga je het waarschijnlijk wegleggen.
Het boek geeft je een treurige boodschap mee die je aan het denken zet, het is sommige mensen niet gegund in het leven.


Achterkant van het boek

William Stoner wordt aan het einde van de negentiende eeuw geboren als zoon van een arme boerenfamilie. Tot groot verdriet van zijn ouders kiest hij voor een carrière als docent Engels. Hij wijdt zijn leven aan de literatuur en aan de liefde – en faalt op beide fronten. Zijn huwelijk met een vrouw uit een gegoede familie vervreemdt hem verder van zijn ouders, zijn carrière verloopt moeizaam en zijn vrouw en dochter keren zich tegen hem. Een nieuwe liefdesrelatie wordt verbroken om een schandaal op de universiteit te voorkomen. Stoner sterft uiteindelijk in anonimiteit, zoals ook zijn hele leven zich in de marge heeft afgespeeld.

De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje – Jonas Jonasson

Ongecompliceerd grappigbommenmeisje

Waardering: 7.8
Aantal pagina’s: 352

Na de lol die ik had bij ”De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween” keek ik uit naar het volgende boek van Jonas Jonasson, welke ook weer een aparte titel bleek te hebben. Ik heb deze gelezen, tegelijk met mijn vriend, tijdens onze reis door Peru. We lagen allebei weer in een deuk en het maakte de lange busritten een stuk leuker!

Jonas Jonasson heeft echt een geheel eigen schrijfstijl en ook in dit boek komt dat weer terug; een uitgedacht en fantasierijk verhaal met één voor één tot in detail uitgewerkte personages. Je moet er wel van houden want de avonturen die Nombeko (het hoofdpersonage) meemaakt zijn verre van geloofwaardig en soms wat over de top. Van een idiote ingenieur tot een aparte tweeling en van de Zweedse koning tot Mossad agenten, je kan het zo gek niet bedenken maar het komt allemaal voor in dit boek. Toch valt uiteindelijk alles op z’n plek en blijft het je elke keer weer verrassen.

Dit boek heb ik weer met een glimlach (en soms een schaterlach) gelezen. Ik vond ”de 100 jarige man” net iets leuker omdat daar wat meer vaart in zat. Wil je voor de wintermaanden nog een boek om je een beetje op te vrolijken? Kies dan voor een boek van Jonas Jonasson!


Achterkant van het boek

Atoombommen, Mossad en Zweedse politie, een drankzuchtige ingenieur, een kussenfabriek, een kist antilopevlees, een domme, impulsieve broer: Jonas Jonasson mengt deze ingrediënten – en nog veel meer – onnavolgbaar door elkaar tot een verhaal dat vooral géén gewoon verhaal wil zijn. In hoog tempo volgen de verwikkelingen elkaar op en in voortvarendheid en slimheid doen Nombeko en Holger 2 niet onder voor de 100-jarige Alan uit De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween.

De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween – Jonas Jonasson

Geweldig leuk de-100-jarige-man-die-uit-h

Waardering: 8.3
Aantal pagina’s: 360

Ik heb eigenlijk nooit met boeken dat ik echt hardop moet lachen maar bij dit boek kon ik niet anders! Ik werd er vrolijk van en kon niet stoppen met lezen. De titel alleen al spreekt boekdelen.

Het boek begint wanneer Allan 100 jaar wordt in het bejaardentehuis maar besluit deze dag elders te vieren. Wat er daarna volgt is een fantasierijk en grappig avontuur waarin Allan altijd op het juiste moment op de goede plek is. De personages die Allan leert kennen zijn helemaal uitgedacht tot in detail en totaal verschillend van elkaar.
Door de vele flashbacks kom je erachter hoe Allan zo een avonturier geworden is en dat dit één van de raarste karakters is waar je in tijden kennis mee hebt gemaakt.

Ik heb dit boek met heel veel plezier gelezen, wat ik niet had verwacht. Aan het einde wordt het allemaal een beetje ongeloofwaardig maar door het hele verhaal ervoor en de lol die je ervoor terug hebt gekregen maakt dat allemaal niet meer uit. Ik heb dit boek gelijk aan allebei mijn oma’s cadeau gedaan.


Achterkant van het boek

Allan wordt honderd en dat wordt groots gevierd in het bejaardentehuis, behalve dan dat de jarige het op zijn heupen krijgt en kort voordat het feest losbarst, vertrekt. De tijd die hem rest kan hij beter besteden, vindt hij, en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Pers en burgemeester hebben het nakijken.

%d bloggers liken dit: